Porządek w podstawach - oznaczanie oczek na schematach

Dzisiaj uporządkujemy sobie podstawy. Wpis docenią przede wszystkim bardzo bardzo początkujący, którzy na widok schematu nawet prostej serwetki, dostają palpitacji serca. I mimo szczerej chęci szydełkowania, znajdują sobie inne niby pilniejsze rzeczy do zrobienia, byle tylko nie musieć na TO patrzeć.

Schemat rzeczywiście może być na początku mało czytelny, dlatego niektórzy wolą instrukcje krok po kroku ile oczek, w którym rzędzie opisane słownie. Szczerze się przyznam, że to na widok takich właśnie instrukcji dostaję palpitacji serca i nie raz zdarzyło mi się rezygnować z tego powodu z wykonania danego wzoru. Chyba jestem wzrokowcem. Bo schemat od razu pokazuje mniej więcej, jak będzie wyglądało gotowe dzieło. I ja tak wolę.

Wystarczy wbić sobie do głowy kilka podstawowych oznaczeń, naprawdę kilka. I wiedzieć, że niektóre mogą wyglądać nieco inaczej. Chodzi o to, że w niektórych schematach oczko ścisłe może być oznaczone jako „x”, a w innych jako pionowa kreseczka.

Rada na to jest jedna, a właściwie są dwie.

– szukaj zawsze legendy do schematu. W dobrych czasopismach taka legenda jest przy każdym schemacie, a w jeszcze lepszych jest nawet instrukcja jak schemat wykonać.

– jeśli nie ma legendy zajrzyj do tego wpisu, bo tutaj zaprezentuje kilka legend z różnych czasopism.

No i jest jeszcze jedna rada:

– przed przystąpieniem do wykonywania schematu, zanalizuj go dokładnie, żeby wiedzieć, co Cię może spotkać. Po takiej analizie będziesz wiedziała, jaka jest kolejność oczek, tzn. który znak odpowiada za oczko najniższe (oczko ścisłe, oczko ścisłe zamykające), a który za te wyższe (kolejno: półsłupek bez narzutu, półsłupek z narzutem, słupek pojedynczy, podwójny itd.).

Sprawa skomplikować się może, gdy w schemacie wystąpią dziwne przerobienia nitki, gdy słupki się krzyżują albo trzeba przerabiać je w pęczkach. Wtedy znowu rady są dwie i to nawet te same: najpierw zajrzyj do legendy pod schematem, a jeśli jej nie znajdziesz – wracaj tutaj i szukaj instrukcji.

No to czas na obiecane legendy. Wyszukałam w domu wszystko, co mogłoby się przydać do tego wpisy. Są to zdjęcia gazet i ich legend. Do każdego podam źródło i kilka uwag.

Powyższa legenda pochodzi z mojej encyklopedii, którą dostałam od Teściówki Mojej Jedynej i Niepowtarzalnej: „1000… splotów na drutach i szydełkiem” G. Kowalskiej-Jarosz i K. Kleeman-Krasuskiej.
Widać tu zarówno oczka podstawowe, jak i bardziej skomplikowane. Jednak z definicji można mniej więcej wywnioskować, jak dane oczko należy przerobić.

Legenda z „Damy w swetrze” nr 3-4/2013
Są to podstawowe oczka i już widać, że ich oznaczenia różnią się od tych poprzednich.

Oznaczenia z „Szydełkiem i na drutach” nr 4/2010
Symbole podobne do „Damy”. Przy okazji widać, że to, co rzadziej występuje jest od razu tłumaczone przy legendzie. Nie każdy wie, co to jest ścieg rakowy, dzięki tej legendzie już będzie wiedział.

Obie legendy pochodzą z „Małej Diany – Lubię szydełkować” nr 4/2013.
Kolejny przykład na to, że dobrze opracowane schematy powinny mieć w legendzie instrukcję wykonania trudniejszych oczek. W takich czasopismach zdarzają się też często tutoriale fotograficzne z instrukcjami krok po kroku, jak wykonać co ciekawsze ściegi. (po cichutku dodam, że w internecie też jest tego całkiem sporo, wystarczy trochę pomyszkować).

I jeszcze jedna niespodzianka.

Ta legenda pochodzi dokładnie z tego samego numeru, co dwie poprzednie. A są różnice!!! Dlatego zawsze zachęcam do przejrzenia legendy i przestudiowania dokładnie całego schematu przed rozpoczęciem robótki. Nie spotkają nas wtedy żadne niespodzianki już w trakcie dziergania.

Dla ambitnych

To jedna strona z legendą z „Burdy – Koronki szydełkowe” nr 1/2005.
Może się kiedyś komuś przyda. Życzę Wam tak skomplikowanych robótek, by się przydała 🙂